انتخاب اصلح کدومه؟ هومیوپاتی یا پزشکی معمولی
در ابتدا باید به این نکته تأیید کنیم که تمام پزشکان با هر روش درمانی که استفاده می‌کنند، تنها هدفشان “درمان بیماران“ است. این مسئله کاملاً روشن است که همکاران پزشک تنها نیتشان ایجاد آسایش و آرامش برای بیماران بوده و تمام تلاش خود را در این راستا خواهند کرد.
تفاوت اين دو طب مربوط به ديدگاه هايي است که از قديم الايام وجود داشته و آن درک بهتر و شناخت از طبيعت و محيط اطراف بوده است .
- نگرش جزئی به تمامی سیستم‌ها مانند دیدن یک ماشین است، به این معنا که برای بهتر درک کردن هر چیز، بهتر است آن را به اجزاء کوچکتر تجزیه کنیم تا عملکرد آن را بهتر متوجه شویم و نحوه‌ی کار آن را بهتر بفهمیم، به این معنی که از تحلیل جزئیات به فهم کلی رسید.
به‌عنوان یک مثال برای بهترین درک از انسان و بهبود عملکرد او در جهت درمان، انسان را براساس اندام‌های مختلف تقسیم می‌کنیم و برای هر اندام، تخصص و فوق تخصص ایجاد می‌کنیم تا افراد به طور کامل با آن اندام و بخش‌های آن آشنا شوند. این کار باعث می‌شود که در زمان بیماری، با توجه به شناخت دقیق‌تر و کامل‌تر، بتوانیم درمان مناسب‌تری را برای بیمار فراهم کنیم، به عنوان مثال:
متخصص ريه فوق تخصص آسم و آلرژي
متخصص چشم فوق تخصص قرنيه
متخصص قلب فوق تخصص قلب کودکان
متخصص گوارش فوق تخصص کبد ،کيسه صفرا و مجاري صفراوي
متخصص روانپزشکي فوق تخصص کودکان
متخصص داخلی و فوق تخصص غدد و به همین ترتیب در خصوص متخصصان محترم جراحی و سایر تخصص ها یعنی شکافتن انسانها به ارگان های مختلف و در همان ارگان نیز شکافتن بیشتر یک ارگان به اجزاء کوچکتر و ایجاد فوق تخصص های مختلف در یک ارگان و به همین ترتیب ریزتر و ریزتر شدن هر چه بیشتر و تحقیقات وسیع تر در اجزاء تا درک شما از این ارگان هر روز بیشتر و بیشتر شود و با اطلاعات بالاتری که بدست می آید درمان مطلوبتری در همان ارگان برای فرد ایجاد نمائید.
- دیدگاه کل نگر به این معناست که تنها با شکستن یک سیستم به اجزاء کوچک ترش نمی توان به عملکرد دقیق آن سیستم پی برد خصوصاً که این مجموعه توسط انسانها ایجاد نشده و علی الخصوص اگر دارای حیات (یعنی یک موجود زنده) نیز باشند.
يعني انسان مانند يک ماشين نيست و براي شناخت هر چيزي شکافتن آن به اجزاء کوچکترش به تنهايي نمي تواند عملکرد صحيح آن سيستم را به ما نشان دهد بلکه دقت در کل سيستم و روابط آن با ساير سيستمها نيز جهت درک آن ضروري است .
انتخاب اصلح:
در خصوص بیماری ها و درمان کاملا مشخص است که فعالیت و تحقیقاتی که در روش اول یا همان ” شکافتن ” در حال حاضر در علوم پزشکی فعلی در حال انجام است، لازم و ضروری بوده اما جهت تشخیص بیماری و درمان کافی نیست چرا که تجربه نشان می دهد سیستم درمانی فعلی پاسخگوی بسیاری از بیماری ها نبوده و برای بسیاری از محققین، پزشکان و بیماران وضعیت فعلی درمان رضایت بخش نیست.
این درست است که علوم در حال پیشرفتند و شاید در آینده به بسیاری از سوالات بی جواب در خصوص بیماری ها و درمان پاسخ داده شود اما شاید مشکل دیگری نیز وجود داشته و آن طرز نگاه اشتباه به انسان و شکل گیری بیماری و بالطبع آن سیستم درمانی وابسته به آن است.
همانطوری که می دانیم سیستم درمانی بر اساس سیستم تشخیصی و نیازهای موجود آن بنا می شود یعنی در بیماری ابتدا بدنبال تشخیص می رویم و با درک بهتر و صحیح بیماری بدنبال سیستمی خواهیم رفت که بتواند پاسخگوی بیماری باشد یعنی سیستم درمان تا بتواند عملی انجام دهد که بیماری در بیمار از بین برود و فرد به سلامتی خود بازگردد.
اگر بيماري را شبيه يک درخت بدانيم وآن را مورد بررسي قرار دهيم خواهيم ديد که درخت از يک تنه و چندين شاخه تشکيل شده و حال اگر بخواهيم اين درخت(يا همان بيماري) را از بين ببريم آيا به نظر شما مي توان با زدن شاخه يا برگ درخت باعث نابودي آن شد ؟ يا اين که بايد به ريشه يا تنه درخت حمله کنيم تا بيماري از بين برود .
بگذاريد مثالي بزنم : فرض کنيد خانم بيماري از علائم زير شاکي است :
- سردرد ميگرني
- يبوست مزمن
- پريودهاي شديدا دردناک
- دردهاي مفصلي
- افسردگي واضح بهمراه بدخوابي و کاهش انرژي
- حساسيت پوستي و اگزما
- کم کاري تيروئيد
خوب اگر بخواهيم طبق درمان رايج عمل نمائيم اين فرد بايد به متخصصين محترم زير مراجعه نمايد :
1. متخصص مغز و اعصاب جهت ميگرن 2. فوق تخصص گوارش جهت يبوست مزمن 3. متخصص زنان جهت پريودهاي دردناک 4. فوق تخصص روماتولوژي جهت دردهاي مفصلي 5. متخصص روانپزشک جهت افسردگي 6. متخصص پوست جهت اگزما 7. فوق تخصص غدد جهت کم کاري تيروئيد.
انتخاب اصلح:
فرض کنيد آقايي با علائم زير مراجعه کرده است : 1. حساسيت شديد پوستي و کهير 2. سينوزيت 3. برونشيت و بدنبال آن تنگي نفس و سرفه هاي مزمن 4. خشم شديد که در مواردي غير قابل کنترل است 5. کاهش اسپرم و بدنبال آن عقيم شدن 6. گل مژه هاي مکرر 7. بوي بد دهان که طبق درمان رايج اين فرد بايد به متخصصين زير مراجعه نمايد : 1. متخصص پوست جهت حساسيت 2. متخصص گوش و حلق وبيني جهت سينوزيت و بوي بد دهان 3. فوق تخصص ريه جهت برونشيت 4. متخصص روانپزشکي جهت خشم 5. متخصص اورولوژي جهت مشکلات اسپرم 6. متخصص چشم جهت گل مژه .
سوال اينجاست که آيا مي توان فرض کرد تمام اين علائم مجزا که هر کدام مربوط به ارگان هاي متفاوتي هستند نشاندهنده شاخه هاي متفاوت از يک درخت باشند؟
جهت درمان تمامي اين علائم فقط کافي است به سراغ تنه درخت برويم و نه تک تک شاخه هاي آن .
آيا مي توان احتمال داد که تمامي اين علائم مربوط به يک بيماري باشد که در ارگان هاي متفاوت نشانه هاي خود را بروز داده است ؟
حال اگر احتمالاً جواب این سوال مثبت باشد و تمامی این علائم از یک بیماری نشات گرفته باشند آیا هر کدام از متخصصین بالا می توانند در درمان خود موفق شده و به نتیجه رضایت بخشی برسند؟
یعنی هر متخصصی به سراغ یک علامت از بیماری اصلی برود و انتظار درمان و بهبودی در کل بیماری وجود داشته باشد؟ اگر به علائم بالا و درمان های فعلی دقت شود به این نتیجه می رسیم که درمان رضایت بخشی تقریباً در تمامی علائم بالا وجود نداشته و در اکثر موارد سعی در آرام کردن و تسکین این علائم می شود و نه درمان آن، چرا که به شاخ و برگ بیماری پرداخته ایم و نه اصل و تنه بیماری یعنی این علائم، مربوط به بیماریهای مختلفی نیستند تا به متخصصین مختلفی مراجعه شود بلکه بروز یک بیماری در ارگان های مختلفند.
انتخاب اصلح:
در درمان کل نگر به فرد این دید داده می شود که بهم ریختگی ارگان های متفاوت بدن و علائمی که هر ارگان از خود بروز می دهد نشانه عدم تعادل و بهم ریختگی شبکه درونی فرد است و نمی توان با پرداختن به تک تک ارگان های مختلف با درمان های جداگانه و متفاوت تعادلی برای فرد بیمار ایجاد نمود و او را به سمت درمان سوق داد.
در این درمان، دارویی برای کل بیماری فرد داده می شود که در صورت تجویز داروی صحیح، علائم مرتبط، همزمان در کل بیمار به تدریج شروع به پسرفت می نمایند و برای بیمار بهبودی آغاز می گردد .
پرداختن به یک علامت از بیماری توان درمان نخواهد داشت و باید برای درمان تمام علائم بیماری در نظر گرفته شود تا درمان موفق حاصل گردد.
